Kimin keşkeleri yoktur ki. herkes hayatında keşke demiştir. Benim hayatımın en büyük keşkesi abim kanserden öldüğünde keşke onu daha çok sevseydim onunla daha çok ilgilenseydim. daha sık kahve içmeye gitseydik. daha çok öpseydim. daha çok konuşsaydım onunla. diyedir. ve inanın aklımdan çıkmıyor hiç. Ama hayat gailesi içinde koştururken bazen bazı şeyleri bilsek bile anlamıyoruz sanırım. Yada ertelemek çözüm gibi geliyor o an. sonra giderim, sonra söylerim, sonra yaparız.
İnsanın yapmadıkları yada yapamadıkları şeyler için keşkelerinin acısı çok uzun süre geçmiyor... Acısı hafiflesede zaman zaman öyle derinden sızlıyorki. bazan canım çok yanıyor doğrusu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder