Bugün dükkana orta yaş üstü bir bayan geldi. sehpaları sormaya diye girdi. Birden sohbet kendisinden açıldı.
Kadıncağız bir başladı anlatmaya 15 dakikada özet geçtiği hayatı beni öylesine etkilediki.
İtalyanlarmış, ailesiyle Türkiye'ye geliyorlar. babası ölüyor annesi onu terkediyor. genç kızlık çağında annesi terketti diye akıl hastanesinde tedavi görüyor. çıkıyor sokaklarda kalıyor. allaha sığınıp kuran öğreniyor müslüman oluyor . dinimizi en ince ayrıntısına kadar öğreniyor. aç kalıyor sokaklarda yatıp kalkıyor. sonra dini öğretmeye başlıyor. gittiği yerde bunlara ateş ediliyor. ve çene altından beyne giden bir kurşun gelsede kendine. o kurşunla yaşama tutunmuş. yani kafasında bir kurşunla hayat devam ediyor. bütün organlarını bağışlamış oda yetmemiş ve kadabra olarak ta bağışlamış. Ciğerinin bir parçasını ihtiyacı olan bir çocuğa veriyor. Ve bu kadar şeye rağmen hala gülümsüyor ve yaşama o kadar sıkı sıkıya bağlanmışki..Adeta hayata meydan okuyor..
Doğrusu kendimden utandım. Akşama kadar aklıma takılıp kaldı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder