9 Nisan 2012 Pazartesi

Umutsuzluğum

   Umutlarım azalıyor hatta bazan kalmıyor. Bazan bildiklerimi bile unutuyorum. kelimeler kayboluyor. cümleleri kurmakta zorlanıyorum. konuşmak istemiyor. kendimi bir yere kapayıp günlerce kimseyle konuşmadan öylece sessiz sadece uyumak istiyorum. Hiç böyle karamsar olmamıştım. Hep olumlu düşünüp hayatı olumlu yaşayanlardanım. neden böyle olduğunu bilmiyorum. geçecek sanırım, biran önce geçse iyi olur çünkü kendimi böyle çekemiyorum. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder