27 Temmuz 2012 Cuma

Uzanacak bir el yok..

          Kaybolmuş gibiyim, karanlık, sessiz ve bir o karadarda ürkütücü geliyor. Bir adım bile atamıyorum. korkudan olduğum yerde taş kesmiş gibiyim. Hareket edersem, ne olacağını bilmiyorum bir adım bile atamıyorum. Atarsam düşecekmişim gibi geliyor, her taraf o kadar karanlıkki bir ses bir nefes bile yok. Hani  bir el uzansa o karanlıktan tutsa kurtulacakmışım gibi geliyor...
          

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder