21 Ocak 2018 Pazar

MUTSUZ İNSANLAR

    Hepimiz yaşamın kıyısına geldik. zaman zaman bunu yaşadık. Kendi adıma bende bir kez yaşamın kıyısında durdum. Ve anladım ki, ya karşıya atlayacaktım ya da düşecektim. Biraz zaman aldı belki karşıya atlamak ama başardım. o atladığım kıyıda beni neler bekliyor bilmiyorum. yaşayıp görmek istiyorum. bakış açımı değiştirdim. Artık gülmek ve mutlu olmak için nedenlere ihtiyacım yok. Çünkü zaten mutlu olmak için bir sürü nedenim varmış benim. Mutlu olmak için onlar zaten fazlasıyla yeterliymiş.

   İpleri kaçırdığınızda toparlanmak çok zor oluyor. Nereden başlanması gerektiğini göremiyoruz. Ya da nasıl başlamamız gerektiğini bilmiyoruz. Aslında cevaplar hep gözümüzün önünde ama göremiyoruz. Burnumuzun ucundaki doğruyu bile göremiyoruz. Doğru gördüğümüzü bile yanlış yapıyoruz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder