1 Aralık 2012 Cumartesi

HAYAL ODAM BOMBOŞ...

      Hayallerimi, umutlarımı bir torbaya koyup ağzını sıkıca bağlayıp denize attım. Şimdi ise onu arıyorum. Çabam boşuna. Zamanında sahip çıksaydım onlara şimdi çaresiz hissetmezdim böyle. Çağırsam geri gelirler mi? Sıkıca kapasam gözlerimi düşünsem olur mu? Neydiler çok mu imkansızdı hayallerim? Başkası bulsa işine yarar mı? kaç lira ederler? bulan ne kadar ister? çok mu fazlaydı hayallerim? neden gerçekleşmediler?çok mu fazla şeyler istedim? Acaba hayallerimi gerçekleştirmek için yeterince çaba göstermedim mi? bunca geçen yıl bir kayıp mı? yoksa zararın neresinden dönersen kar mı?Hepsinden vazgeçtim artık...
      Beklemekten yoruldum,  Artık yenilerini kurmak istiyorum. Tüm düşlerimi yeniden yeni baştan yaratmak istiyorum. Hayal odam bom boş şimdilik. Yenileriyle doldurmak istiyorum. Gerçekleşmeyen hayallerim için verdiğim ömür yeter, bir o kadar daha vermek istemiyorum. Nereden başlamalıyım. İnsan olduğu yerden başlamalı belkide. O zaman düşünelim bakalım. Gözlerimizi kapayıp. Belki yeni hayallerimiz öncekilerden daha güzel olacak. Tüm gücümüzle istemeliyiz gerçekleşmelerini. Bir başka bahara deyip yenilmemeli hemen. Ben ondan kaybettim hayallerimi, ama çok uzun zaman bekledim. en kötüsüydü beklemek. beklemek yok oysa çaba göstermeliydim. İnanın çaba gösterdim, ama yanlışım vardı bir yerde, sanırım o da; kimseye güvenmeden kendim için olan her şeyi yine kendim inatla yapmalıydım. Direnmeli ısrar etmeliydim. Ben öyle biri deyilim ki oysa. Israr edemem, inat edemem, kalp kıramam, anlayışsız olamam. Bunlardan sebep benim başıma gelenler demek değil niyetim asla demem. Ama hani karşı tarafta bir küçük demez mi? bir kez de senin istediğin olsun. Sen istiyorsan yap. Yada neden anlamak istemez Bilemiyorum. Harcadığım yıllarım ve o yılların içinde hayallerim var. Fakat kazandığım şeyler kaybettiğimden fazla belki de. Ne de olsa. kırıla kırıla artık incinme meyi,  itile itile uzak durmayı öğrenmiş oldum. Ve daha bir sürü şey öğrendim, Ağlaya ağlaya..
      Belki şimdi  göz yaşlarımın hesabını sormanın zamanıdır kim bilir?...
   

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder